Akala ko kasi di mo ko iiwan eh :) ang tanga kasi ng nagstate na, "silence means yes".. Di naman palagi silence means yes eh. Minsan, nanahimik ang isang tao para isipin ang mga tamang salita, salitang di makakasakit.. at yung, mapapagpakalma.
Akala ko sasabayan mo ko pauwi, akala ko, hihintayin mo na makalma ko ang sama ng loob ko..
Di ko kasi matanggap eh. Pasensya ka na di ko alam na di mo alam ang ilang bagay :) Pasensya kana di ko alam na wala ka talagang interes sa pag -cocomputer.
At kung, di mo naman talaga gusto magIT. Bakit pa kasi kita hinikayat ano? Ayaw mo na man talaga. Gusto mo, magshift ka na sa 2nd sem. MagECE ka na o nursing gaya ng gusto mo. Matalino ka naman.
Pasensya ka na di ko alam na nandun sa computer shop na madalas natin tambayan yung epal kong ex eh.
Pasensya ka na gusto ko manahimik para masabi ko sayo ang tamang salita. Pasensya ka na, akala ko mahaba ang pasensya mo sakin..
Alam mo? nasaktan ako dahil sinabi mong walang kwenta ang relasyon natin..
Di naman sa di kita pinapansin gusto ko lang talaga pakalmahin ang sarili ko..
Siguro nga hanggang dun na lang kaya mo.
Akala ko, di mo ko iiwan eh. At akala ko andiyan ka palagi..
Sana itekz mo ko, di gaya ng sinabi mo. Pero kung ayaw mo, ayos lang. Maghihintay na lang ako..
Maghihintay na lang din ako mawala yung pagmamahal ko sayo..
kasabay nun mawawala yung sakit.
Pasensya ka na ayoko na maniwalang may forever pa sayo. Kasi, ayon sayo, wala namang kwenta relasyon natin kesyo madalas nananahimik ako pag magaaway tayo..
Akala ko kasi alam mo ng ganun ako eh. Akala ko kasi kilala mo na ko eh.
Di mo ba pansin, pagnananahimik ka, binibigyan kita ng space para magisip.
Pasensya na tao lang ako ah :)
Kung mabilis ako mainis, akala ko may pasensya ka talaga, PASENSYA na.
..di bale, kapag nawala ako, wala ng makulit at isip batang kasama mo. Wala ng dahilan para magipon ka, gumastos ka lang. Di mo na kailangan pumasok ng Biyernes kahit wala kang pasok, at pwedeng-pwede ka na makipag -bonding sa "bestfriends" mo:D
Di mo narin kailangan magload, di mo na kailangan maginternet para magemail. Wag ka na rin magblog buburahin ko na lang yun wala naman silbi. Magtekz ka na rin kung sino gusto mo itekz, kahit magsmart ka pa.
Pero sa likod ng sama ng loob hinihiling ko, sana, magsorry ka na lang :)
Kahit alam kong wala naman akong aasahan. Napapagod na rin kasi ako umasa minsan eh. Napapagod narin ako umiyak. Di bale, di ka na rin iiyak. Kanina nga hinayaan mo ko umiyak na- naman eh. Ni di mo man lang ako sinabayan sa tricycle.
Sana panaginip na lang to :D
Ininda ko ang init at paglalakad para makakain tayo ng marami kanina.. Ngumiti ako para gumanda ang araw, pero lumuha parin ang ulap, gaya ng luha ko..
Sana di mo gawin ang mga sinabi mong masasakit na salita. Kasi alam mo? Mahal na mahal kita.
Kahit na sinabi ng nanay ko na kung ayaw mo sakin pabayaan kita. Mahal na mahal kita..
Salamat na lang nga pala nasabi ko sa nanay ko, atleast, may naiyakan ako. Sana nekz time ikaw naman ang yumakap sakin kapag umiiyak ako, kasi kahit kailan di ko naexperience sayo yun, tipong ikaw pa nagpaiyak sakin..
Pasensya na ha?
..kahit alam kong di mo mababasa to basta nasabi ko na ang gusto ko.
Sori ha? Di ako magaling magsalita.
Ayos lang, tingin ko naman di ako kawalan sa iyo. Palagi naman ganun eh.
..wala ng taong minahal ko nagpahalaga sakin. Puro asaness.